Lekarstwo na chandrę

O poranku. 

Olejny na płótnie, 40/50

Najbardziej lubię te chwile, kiedy aż mnie nosi, żeby coś napisać, najlepiej coś ciekawego, zabawnego bądź inspirującego. Tym razem nosiło mnie  bardzo, tylko kierunek jakby w drugą stronę.........a napis na drogowskazie: TY DOKĄD?

Mroczny nastrój, ponura pogoda, jakieś nieuzasadnione lęki, sama nie wiem jakie jeszcze przyczyny sprawiały, że chandra trzymała i nie chciała odpuścić. Recepta na ten stan?..... Spacer.......ALE pogoda mało zachęcająca. Rower.......ALE pada. Malowanie.........oj, zero chęci......Witamina D3 i magnez........trzeba działać.... DAM radę....

Jakiś czas temu, na blogu "sztuka w papilotach", autorka pokazała wykonane przez nią mandale. Aj, waj......trudne, pracochłonne........ja taka niecierpliwa, łoj czarno to widzę, hehe........ale kurka wodna, coś muszę zrobić, bo mnie zeŹre ta chandra...... Pierwsza mandala nie wyszła doskonale, bo  z przyrządów tylko cyrkiel mi się uchował, no i parę mazaków. Jejku, jak mnie to rysowanie wciągnęło, super medytacja, lepsze to niż wizyta u psychoanalityka a i koszty o niebo niższe. Poza tym, jak bym się dobrze usadowiła na tej kozetce to i pewnikiem bym szybko usnęła.......hehe. 

Do rysowania drugiej mandali już się trochę lepiej przygotowałam, ale patrząc na obydwie wydaje mi się, że za bardzo się "spinałam"  i w efekcie, pierwsza z nich wydaje się jednak  lepsza. Ocenę jednak pozostawiam oglądającym.......spodobało mi się to rysowanie, i pewnie jeszcze niejedna mandala powstanie.

Obraz olejny O poranku wykonałam wcześniej..........przed chandrą, hehe..... Zamysł był inny.......i nawet myślałam  o tym, żeby go Zamazać..........i szpachelką coś innego Namazać......ale odpuściłam sobie i nawet się z tego cieszę. 

Leki na receptę dostanę, ale książki nikt nie zapisze........więc "wzięłam" bez recepty......KILKA naraz....

Dwie pozycje Irwina Showa

               

Chleb na wody płynące. Wnikliwa analiza niszczącej siły szlachetnych uczuć. Allen Strand, nowojorski nauczyciel i pedagog, wiedzie spokojne, ustabilizowane  i szczęśliwe życie, u boku kochanej żony i trójki dorastających dzieci. Pewnego dnia, jego młodsza córka przyprowadza do domu rannego mężczyznę..........i już więcej nic nie zdradzę, poza tym, że warto sięgnąć po tę pozycję.

Szus. Ciągła potrzeba udowadniania, że nie jest się gorszym od innych. Jak przezwyciężyć narosłe kompleksy?.......właściwie to pytanie nurtuje mnie tak samo, jak bohatera powieści...........i w przeciwieństwie do niego, ja jeszcze nie znalazłam odpowiedzi.....

  

"Zabić drozda", to przede wszystkim książka o tolerancji, potrzebie wolności, prawdy i czystości sumienia. 

Powieść przygodowa, raczej lekka, pozwoliła oderwać się od rzeczywistości. Trochę historii, trochę sensacji. Dobrze spędzone kilka godzin. 

Czytając teraz to co napisałam, stwierdziłam, że taki trochę misz-masz powstał......mimo, że zakładając bloga miałam zamiar pisać tylko o malarstwie..........ale właściwie, to wszystko co czuję, co czytam, co robię, przekłada się na to jak maluję.........więc może to cała JA? taka misz-maszowata.........

Pozdrawiam bardzo gorąco wszystkich zaglądających tutaj. Życzę jak najwięcej radosnych dni. Wanda