Postęp - blaski i cienie

Orzeł. 

Akwarela A4, papier Canson, farby Białe noce

Na wstępie zaznaczę - nie jest moim zamiarem przekonywanie kogokolwiek, że postęp jest czymś złym. Piszę  z pozycji "przeciętnego zjadacza chleba", starając się pragmatycznie podejść do tematu.

Postęp, z definicji, to: "rozwój, udoskonalenie, przejście od niższego do wyższego etapu. Motorem napędowym jest pragnienie długiego, dostatniego, radosnego, wygodnego i bezpiecznego życia ludzkości". 

 Czy  cieszymy się z postępu jaki dokonuje się na naszych oczach?.......jak najbardziej. Z pewnością żyje nam się wygodniej. 

To co  dokonało się w wielu dziedzinach, w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat jest oszałamiające. Medycyna, transport, nowe technologie, wynalazki, udogodnienia itd.......Medycyna  jednak, mimo ogromnego postępu, nadal sobie nie radzi z chorobami przewlekłymi, czy chorobami cywilizacyjnymi.  Samoloty, samochody, pozwalają w krótkim czasie dotrzeć w odległe rejony, szybko i sprawnie, ale spaliny unoszące się w powietrzu zatruwają środowisko i nas samych jednocześnie. Mamy coraz doskonalsze telefony, komputery......ale coraz rzadziej spotykamy się z ludźmi. 

Coraz więcej toksycznych środków ochrony roślin, które nie ograniczają się niestety tylko do organizmów szkodliwych ale niszczą także wszystkie organizmy bytujące na danym obszarze. Wszyscy wiemy co dzieje się z populacją pszczół. Wiemy też jak bardzo zdegradowane jest środowisko naturalne, przez wycinanie drzew, eksploatację bogactw naturalnych itd.....

Stara prawda:"przyroda będzie potrafiła istnieć bez człowieka, ale człowiek wbrew swojemu zadufaniu i zarozumiałości na dłuższą metę nie poradzi sobie bez przyrody".

Ogromny wybór dóbr, wzrost aspiracji, rośnie popularność stylu życia nastawionego na komsumpcję. Gromadzenie pieniędzy i rzeczy staje się często głównym celem życia. 

Oczywiście można sobie "darować" ten cały postęp. Zaszyć się gdzieś na głębokim odludziu(coraz trudniej o takie....), uprawiać własne warzywka, mieć własną małą hodowlę, opalać drewnem lub torfem. Nie korzystać z telefonów, samochodów, o komputerach nie wspomnę......Na pewno da się tak żyć. Jednak nie chodzi o to, że w ogóle nie chcemy korzystać z dobroci technologii, w jakimś stopniu  sami przyczyniamy się do ich rozwoju, ale wszystko ma swoje granice. Ja staram się zawsze znaleźć "złoty środek"- w myśl zasady, że żyć należy w zgodzie z naturą, brać od świata tyle, ile potrzeba, zachować w swych dążeniach umiar i osiągać to co nam przyniesie szczęście i poczucie spełnienia.................i tu niejako nawiązuję do tematu który poruszyłam tutaj.

Wzięłam się za poważny problem.......i tak nie rozwiałam żadnych wątpliwości, nic nowego nie wymyśliłam.......nie chcę się cofnąć do epoki kamienia łupanego przez negowanie i odrzucanie postępu.....ot tak sobie trochę pofilozofowałam. 

Żeby nie było tak całkiem poważnie, dla zmiany nastroju, wklejam kilka moich ostatnich prac. Całkiem fajnie się bawiłam, malując te ptaszyska. Ocenę jak mi wyszło, pozostawiam oglądającym. 

             

     Papuga                Sowa                                                         

Gałązka głogu

     

   Gałązka dębu        Ostrokrzew     

             

            

Maczki i kosmosy

Malutkie akwarelki, 10/15, w oprawie 15/21

..........I to by było na razie na tyle.....

Pozdrawiam serdecznie wszystkich zaglądających tutaj. Wanda